Paling als bedreigde diersoort

De huidige palingkweek is afhankelijk van wilde glasaal (jonge paling). Glasaal wordt voor de Europese kust gevangen en vervolgens opgekweekt tot consumptiepaling. Een deel wordt weer uitgezet in het zoete water om de palingstand in de binnenwateren te ondersteunen. Desondanks wordt de Europese palingstand bedreigd door obstakels in de trekroutes, afname van leefgebied, vervuiling, ziektes en overbevissing.

De palingstand in Nederland is in de afgelopen vijftig jaar met 95% gedaald. De hoeveelheid glasaal die vanuit de Noordzee het zoete water intrekt is nu slechts een paar procent van de hoeveelheid die vroeger binnentrok, blijkt uit onderzoek van ICES, de internationale raad voor het onderzoek naar de zee (zie in de figuur hieronder de jaarlijkse intrek van glasaal in de Europese wateren). De Europese paling staat als “kritiek bedreigd” op de Rode Lijst van IUCN en werd ook opgenomen in het VN-verdrag inzake bescherming van migrerende diersoorten (Samarkand, februari 2024).